Een rozendoorn die steekt je steeds
tot bloedens in je hart
Toch vloeit er steeds weer uit die tak
een levensgrote kracht
Ze streelt je met haar uiterlijk
en met warmte uit haar midden
Het hart vol schoonheid dat ze straalt
zal ik dan ook beminnen
Ik pluk dan ook die rozenstruik
Voor jou van buiten kaal
En geef je dan met elke bloem
De kracht die ik er haal

Aqua1955