Pijn knaagt steeds maar weer van binnen
aan je geloof en ook je hoop.
Plots zijn toekomstdromen
opeens weer verder dan een droom.

Je plukt je sterren van de hemel
en probeert dat elke dag.
Misschien is dit het enigste,
dat je als mens nu dromen mag.

Soms voel je liefde in de mensen,
die met jou lot steeds zijn begaan.
En laat je af en toe als het niet meezit
na die lach alweer een traan.

Weet .. je moet er steeds voor vechten
naar een grote toekomstdroom.
En ik weet dat het een lange weg is
Maar toe … laat je leiden in je stroom

Want na vele bochten, weet je …,
komt er ooit die waterval
en als je daar doorheen bent
dan voel je nimmer meer 'die val'.

Dan komt de rust en ook je vrede
en wordt je leven weer een feit.
En ik weet je zit te piekeren
als steeds je wereld zover lijkt.

Maar maak beslissingen steeds de juiste
Ik weet … het voelt zo shit alleen.
Omdat er niemand in je duister
jou emoties met jou leeft.