Heel veel gedachtes wilde ik je sturen
vanuit mijn blauwe hemel.
Blauwer en meer verlicht dan
je verblinde ogen zien,
omdat de wolken in je hart
mistige gedachten in je voeren.
Op deze manier wilde ik je laten zien
dat als je in die mistige nacht kruipt
er altijd iemand is
die je stem uit de verte in zich opneemt.
Hier ben ik nu om je pijn weg te knuffelen
en je de trappen naar boven te voeren.
Daar naar mijn blauwe hemel.