Ze komt van ver hier binnen
nu moet ik ze maar zien
Een leven zonder einde
Voorbij heel snel misschien?
Toch voelt ze zacht als handen
als glimlach  op mijn mond
als schouder om te huilen
is dat wat ik hier vond?
Ze kwam als koele  nevel
en voelt zoals satijn
Zo warm aan mij omgeven
Kan zo een vriendschap zijn?
Ik leg nu stil mijn armen
Heel zachtjes om je heen
Twee kusjes op je wangen
Mijn vriendschap is er een
Hoelang ze ooit mag duren
De wind vertelde mij …
“Rust hier en ga maar je liggen”.
“Als een storm kwam ik voorbij”.
Aqua 1955